علائم هشدار اولیه برای اختلالات حافظه و آلزایمر
تاریخ انتشار: ۱۷ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۸۶۶۴۷
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، یک دکترای تخصصی سالمندی با بیان اینکه اختلالات حافظه یکی از مشکلات دوران سالمندی است، گفت: باید بدانیم که با افزایش سن، حتی وقتی به بیماری شناخته شده‌ای هم مبتلا نباشیم، درجاتی از ضعف حافظه را داریم و ازطرفی طیف بسیار وسیعی از بیماری‌ها هم هستند که می‌توانند باعث اختلال حافظه در فرد سالمند شوند که البته در صدر آن‌ها بیماری آلزایمر قرار دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
دکتر زهرا روشنی افزود: در اختلال حافظه‌ای که مرتبط با سن باشد و بیماری در آن وجود نداشته باشد، تغییراتی در حافظه فرد بروز می‌کند، اما هرگز شدت این تغییرات به حدی نیست که در فعالیت روزمره فرد سالمند اختلال ایجاد شود.
وی گفت: اگر میزان اختلال به حدی باشد که باعث شود فرد نتواند به امور روزمره اش بپردازد و نتواند زندگی اش را بچرخاند، باید به فکر یک بیماری در فرد سالمند باشیم.
دكتر روشنی با اشاره به اینکه علائمی هستند که با مشاهده آن‌ها در فرد سالمند حتما باید به پزشک مراجعه کرد، افزود: با بروز این علائم حتما باید شک کنیم که نکند این اختلال حافظه، اختلال حافظۀ مرتبط با سن نیست و شروع بیماری‌های مربوط به حافظه است و حتما باید فرد سالمند را نزد پزشک ببریم.
نشانه‌های هشدار
این پزشک متخصص در حوزه سالمندی گفت: اگر سالمند اشیا را جابجا بگذارد، مثلا لباسش را در یخچال بگذارد، یا ساعتش و یا پولش را در قندان بگذارد و مرتب به اعضای خانواده تهمت دزدی بزند که وسایلش را برداشته اند، این یک نشانه هشدار است.
وی افزود: علامت دیگر این است که فرد کار‌هایی را که قبلاً به خوبی انجام می‌داده، دیگر نتواند انجام دهد؛ مثلا خانم کدبانویی که فراموش می‌کند ادویه مناسب را به غذاهایش بزند و اعضای خانواده می‌گویند مادرمان دستپختش بد شده یا خانمی مثلا ۲۰ نفر مهمان دارد، ولی فقط برای دو نفر غذا درست کند و دیگر نتواند امور منزلش را مدیریت کند.
دكتر روشنی درباره نشانه دیگری که باید برای درنظر گرفتن احتمال ابتلای اولیه به اختلالات حافظه مورد توجه قرار گیرد، به بروز ویژگی‌های شخصیتی تازه اشاره کرد و گفت: ممکن است فرد ویژگی‌های شخصیتی پیدا کند که قبلاً نداشته است؛ مثلا کسی که خیلی شجاع بوده، و خیلی نظم داشته، الان خیلی بی نظم یا خیلی ترسو شده است، روی آمورش تمرکز ندارد و دیگر شخصیت سابقش را ندارد.
وی بی اعتنایی به مسائل پزشکی را به عنوان یکی دیگر از نشانه‌های هشدار برشمرد و افزود: وقتی فرد نسبت به مسائل و مشکلاتش بی اعتنا شود، باید نسبت به رفتارهایش حساسیت بیشتری نشان بدهیم؛ مثلا اگر دیدیم کسی که نسبت به مسائل پزشکی اش خیلی دقیق بوده و حساسیت نشان می‌داده است، دیگر آن وسواس را ندارد و پیگیر مسائل خودش نیست، باید او را نزد پزشک متخصص ببریم.
دكتر روشنی گفت: اگر فرد سالمند فصول سال را از یاد ببرد و مثلاً در فصل سرد با لباس کم بیرون برود یا در تابستان چند لباس را روی هم بپوشد، یعنی دارد کم کم دچار اختلالات مرتبط با حافظه می‌شود.
وی به عنوان علامت هشدار دیگر، به شیوه سخن گفتن فرد اشاره کرد و افزود: برخی نشانه‌ها در سخن گفتن فرد دیده می‌شود؛ مثلاً فرد نمی‌تواند واژه‌های ساده را به کار ببرد و می‌خواهد با استفاده از لغات غیرمعمول آن واژه ساده را جایگزین کند، در نتیجه ممکن است صحبت کردنش دیگر چندان قابل درک نباشد.
یکی از علائم دیگر برای اختلالات حافظه از نظر این متخصص سالمندی، از دست دادن حافظه اخیر است. دكتر روشنی در این باره گفت: مثلا وقتی که کسی اسم نوه اش را فراموش کند، ولی اتفاقات خیلی دور زندگی اش را به خاطر بیاورد؛ یعنی حافظه دورش دست نخورده باقی مانده باشد، ولی حافظه اخیرش دچار اشکال شده باشد و مرتب سوالات تکراری از ما بپرسد.
وی به گوشه گیری هم به عنوان یکی دیگر از نشانه‌های هشدار اشاره کرد و افزود: اگر فردی که پیش از این بسیار فعال بوده و مشارکت اجتماعی زیادی داشته، به یک باره گوشه گیر و منزوی شود و تمایلی به هیچ نوع مشارکت اجتماعی نداشته باشد، باید نگران وضعیت سلامتی اش باشیم و در اولین فرصت او را نزد پزشک ببریم.
دكتر روشنی تاکید کرد: این‌ها جزو علائمی هستند که اگر در سالمندی دیدیم حتما باید او را نزد پزشک ببریم و نباید این‌ها را به سالمندی طبیعی نسبت بدهیم و نباید با این فکر که این‌ها جزو علائم طبیعی پیری و سالمندی است، آن‌ها را نادیده بگیریم.
تعریف سالمندی
این متخصص سالمندی با اشاره به معنای واژۀ «سالمندی» گفت: بر اساس تقسیم بندی سازمان جهانی بهداشت، در کشور‌های در حال توسعه مثل کشور ما، سن سالمندی از ۶۰ سالگی آغاز می‌شود.
وی افزود: بر اساس این تقسیم بندی، از ۶۰ تا ۷۴ سالگی را سالمند جوان، از ۷۵ تا ۹۰ سالگی را سالمند میانه و از ۹۰ سالگی به بالا را سالمند پیر می‌نامیم.
دكتر روشنی با بیان اینکه در کشور‌های توسعه یافته سن سالمندی از ۶۵ سالگی به بعد آغاز می‌شود، تاکید کرد: سالمندی مترادف با بیماری نیست و نباید فکر کنیم که هرکس سالمند می‌شود، لزوما با انواع بیماری‌ها دست و پنجه نرم می‌کند، اما به دلیل تغییراتی که در دستگاه های مختلف بدن پیش می‌آید ممکن است در این سنین خطر بروز برخی بیماری‌ها در افراد افزایش یابد.
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
کلیدواژه: اختلالات حافظه نزد پزشک دکتر روشنی فرد سالمند بیماری ها نشانه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۸۶۶۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مصرف زیاد غذاهای ناسالم باعث آسیب دائمی مغز می‌شود!
نتایج تحقیقات تازه نشان داده است که خوردن دراز مدت وعده‌های غذایی پرچرب و شیرین می‌تواند منجر به بروز اختلالات پایدار در حافظه شود.
به گزارش یورونیوز، در سال‌های اخیر تحقیقات زیادی داشتن رژیم غذایی ناسالم و مصرف غذاهای فرآوری‌شده را با خطر ابتلا به بیماری آلزایمر در افراد در سنین بالاتر مرتبط دانسته‌اند. یکی از یافته‌های دیگر چنین مطالعاتی این بود که این نوع غذا‌ها اغلب بر حافظه تأثیر می‌گذارند، حتی اگر تنها گهگاهی مصرف شوند.
پژوهشگران در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی در آمریکا از خود پرسیدند که با توجه به نتایج تحقیقات پیشین، اگر افراد از سنین جوانی رژیم غذایی ناسالم داشته باشند این شیوه زندگی چه نتایجی را می‌تواند برای آن‌ها در بر داشته باشد؟
برای یافتن پاسخ، یک تیم تحقیقاتی شماری از موش‌ها را از سن ۲۶ تا ۵۶ روزگی تحت رژیم غذایی حاوی غذاهای پرچرب و شیرین قرار داد.
این بازه سنی برای موش‌ها مشابه دوران نوجوانی در انسان‌ها است؛ زمانی که مغز به طور قابل توجهی در مرحله رشد قرار دارد. گروه دیگری از موش‌های صحرایی در همین سن به جای آن غذای سالم خوردند تا دانشمندان بتوانند تفاوت آن‌ها را بهتر دریابند.
بعد از این بازه زمانی در آزمایش‌های حافظه مشخص شد موش‌هایی که رژیم غذایی ناسالم داشتند، نمی‌توانستند اشیاء جدید را در صحنه‌ای که چند روز قبل کاوش کرده بودند شناسایی کنند. حتی اگر یک شیء آشنا کمی از جای خود تکان خورده بود.
این در حالی بود که گروه دیگر موش‌ها، که از غذای سالم تغذیه کرده بودند، در شناسایی محیط جدید خود مشکلی نداشتند.
اسکات کانوسکی، عصب‌شناس در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، در این باره می‌گوید: «آنچه که ما در تحقیقاتمان می‌بینیم این است که اگر موش‌ها با رژیم غذایی ناسالم بزرگ شوند، حافظه شان اختلالات پایدار پیدا می‌کند.»
مشکلات حافظه برای موش‌های گروه اول حتی زمانی که به مدت ۳۰ روز به غذای سالم روی آوردند (یعنی مدت معادل دوره بزرگسالی در انسان‌ها)، ادامه داشت.
آنا هیز، نویسنده ارشد و محقق تغذیه در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، با اشاره به تخریب نقش یک انتقال‌دهنده عصبی کلیدی در مغز حیوانات به نام «استیل کولین» گفت: «سیگنال موسوم به استیل کولین سازوکاری است که به موش‌ها کمک می‌کند تا رویداد‌ها را رمزگذاری کرده و به خاطر بسپارند. این روند مشابه حافظه اپیزودیک در انسان‌ها است که به ما امکان می‌دهد تا رویداد‌های گذشته خود را به خاطر بسپاریم. به نظر می‌رسد که این سیگنال در حیواناتی که با رژیم غذایی چرب و شیرین رشد کرده‌اند، اتفاق نمی‌افتد.»
محققان می‌گویند تطابق دادن کامل نتایج این آزمایش با انسان‌ها دشوار است و باید هنوز تحقیقات بیشتری در این خصوص انجام شود.
مسمومیت ۲۹ پزشک با مشروبات الکلی تقلبی در شیراز